Senyuman itu tak hilang jua...
Senyuman itu tak hilang jua...
Tak ada yang pahit,
walau kadang hambar
Layaknya ruang kosong... PLONG!
Aku melihatnya diujung kelopak mata...
Terdiam aku, tak banyak bicara
Terjerumus aku dalam rasa
Tak bisa berbuat apa-apa!
Beribu tanda tanya
Tak bisa berkata apa-apa!
Senyuman itu tak hilang jua
Aku tak ingin kehilangannya
Tapi tak berdaya... BLAS!
Ruang kosong yang hampa
Masih diujung kelopak mata
Aku melihatnya...
cha 0ct'2004
Tak ada yang pahit,
walau kadang hambar
Layaknya ruang kosong... PLONG!
Aku melihatnya diujung kelopak mata...
Terdiam aku, tak banyak bicara
Terjerumus aku dalam rasa
Tak bisa berbuat apa-apa!
Beribu tanda tanya
Tak bisa berkata apa-apa!
Senyuman itu tak hilang jua
Aku tak ingin kehilangannya
Tapi tak berdaya... BLAS!
Ruang kosong yang hampa
Masih diujung kelopak mata
Aku melihatnya...
cha 0ct'2004
0 Comments:
Post a Comment
<< Home